Omschrijving
Ophélie Hilbert ontwikkelt een transversale praktijk waarin sieraad, sculptuur, beeld en schrijven samenvloeien.
Haar werk onderzoekt de spanning tussen beheersing en het onverwachte, tussen structuur en uitwissing, waarbij de materie de getuige wordt van een gebaar of een transformatie.
Via intieme en verhalende vormen bevraagt ze hoe het lichaam, het geheugen en de tijd zich in de materie inschrijven.
Contrast en dissonantie staan centraal in haar onderzoek: ze vindt daarin een gevoelig evenwicht, een taal van het tussenin, waarin kwetsbaarheid kracht wordt en breuk een openbaring.
Werken
